Jan Lauwereyns, 'nieuwe horizonten'

De Vlaamse dichter Jan Lauwereyns (13 mei 1969) debuteerde in 1999 met 'Nagelaten sonnetten', waarmee hij werd genomineerd voor de Cees Buddingh prijs.

Op 25 januari 2012 werd zijn bundel 'Hemelsblauw' uitgeroepen tot winnaar van de VSB Poëzieprijs 2012, een jaarlijkse prijs voor Nederlandstalige poëzie. Volgens de jury hanteert Lauwereyns 'taal als voertuig (...) om tot zorgvuldig opgebouwde gedichten te komen waarin ook zeker de emotie niet ontbreekt.' Bij 'Hemelsblauw' gaat het om 'een bundel waarmee de poëzie een nieuwe weg inslaat, een bundel die ons uitnodigt misschien wel geheel nieuwe horizonten te verkennen.'

Lauwereyns' werk werd gepubliceerd in het Nederlands, het Engels en het Japans. Met 'Hemelsblauw' werd hij al eerder genomineerd voor de Herman de Coninckprijs, een Vlaamse literatuurprijs voor poëzie.

Licht onder de hersenpan

Het stapeltje bladeren waar ik me voor had gezet is alweer
tot nul herleid. Nul: niets, problematisch oorsprong van alles.

Zie ik nu ijskoude staaltjes werkelijkheid?

Verklaren oogbewegingen in het donker welke beelden
zich vormen onder de hersenpan? Ik bedoel,
werpen ze er een licht op?

Of juist niet?

Blijf ik gedoemd snappshots te schieten met waar ik
veel kegeltjes heb op mijn netvlies.

Van dit landschap zie ik wat bloesem op een tak
van een - alles bij elkaar genomen -
verbluffende kersenboom.

Van je gezicht zie ik de komma, rechts,
vlak naast je mondhoek.

(Uit: 'Buigzaamheden', 2002).