Lucebert, 'alles van waarde is weerloos'


Eén van de meest bekende dichtregels van Lucebert (Amsterdam, 1924 – Alkmaar, 1994) is 'Alles van waarde is weerloos' uit het gedicht 'De zeer oude zingt' uit 1974. De zin staat in grote neon-letters op de dakrand van de Willem de Kooning academie. Ook op de gevel van café Trefpunt in Gent staat dezelfde dichtregel.

er is niet meer bij weinig
noch is er minder
nog is onzeker wat er was
wat wordt wordt willoos
eerst als het is is het ernst
het herinnert zich heilloos
en blijft ijlings

alles van waarde is weerloos
wordt van aanraakbaarheid rijk
en aan alles gelijk

als het hart van de tijd
als het hart van de tijd


Deze dichtregel is in deze tijd, waarin vele waarden en maatschappelijke verworvenheden steeds maar weer worden aangetast, is nog steeds actueel. Dat is de reden, waarom we er hier even bij willen blijven stilstaan.

Lucebert werd beschouwd als de voorman van de zg. 'Vijftigers', een groep experimentele dichters die meer dan vijftig jaar geleden veel stof deed opwaaien. In 1949, ten tijde van de Politionele Acties, debuteerde hij met het gedicht 'Minnebrief aan onze gemartelde bruid Indonesia'. Zijn bundel 'Triangel in de jungle / de dieren der democratie', verscheen in 1951. Hij wordt ook wel de 'Keizer der Vijftigers' genoemd.

Nog steeds wordt Lucebert beschouwd als één van de grootste Nederlandstalige dichters van de twintigste eeuw. De meeste van zijn gedichten zijn gebundeld in 'Gedichten 1948-1965', en recenter in 'Verzamelde Werken'.

>>Ga verder naar Lucebert Net (Engels/Spaans).