De vruchtbare treinreizen van Pierre Kemp



Dat is een spiegel en dit ben ik,
glas en vlees van het ogenblik.
Ik ga er bloemen en kaarsen bij zetten
en om het recht een boek met wetten.
Dan een likeur en ik erken
dat ik zo langzaam een stilleven ben.

De Maastrichtse dichter Piere Kemp (1886-1967) wilde hij componist worden, maar leerde daarentegen schilderen bij de beeldend kunstenaar Robert Graafland (1875-1940). Tussen 190 en 1913 was hij daarna plateelschilder bij de 'Société Céramique'.

Daarna was Kemp enige tijd werkzaam als leerling-journalist bij De Tijd in Amsterdam, maar de heimwee bracht hem al snel terug naar Maastricht. In 1916 nam een baan aan als loonadministrateur bij een steenkolenmijn in het Limburgse Eygelshoven, waar hij tot 1944 zou blijven. In 1918 kon hij zo trouwen met Hubertina Catharine Mommers, met wie hij drie zonen zou krijgen.

In de lange periode dat Kemp in Eygelshoven werkte reisde hij dagelijks met de trein van Maastricht en weer terug. Vooral die treinreizen waren de momenten, die hij benutte voor het schrijven van zijn vele 'kleengedichten': eenvoudig, vaak geestig en direct, vitaal en met een speelse fantasie. Daarmee had hij in 1934, zoals hij het zelf zou bewoorden zijn 'tweede debut' met 'Stabielen en passanten'.

Kemp's echte debuut was echter al in 1914 met 'Het wondere lied', met veel traditionelere gedichten. Daarvoor publiceerde hij in 1910 een sonnet in 'De Limburger koerier'.

Kemp wordt beschouwd als een melancholieke maar ook blijmoedige dichter, die in vrije vormen en met sugestieve beelden het leven in al haar toonaarden bezingt. Het is merkbaar dat hij al vanaf zijn jeugd bewondering had voor de oosterse lyriek. Zijn hele leven heeft hij zich afzijdig gehouden van de artistieke ambiance in Nederland, die hij verafschuwde. Zoals zijn gedichten al aangeven hield hij van de eenvoud van het leven op zich en had hij er geen behoefte aan dat te overstijgen met allerlei prententies.

Kemp ontving voor zijn werk in 1956 de Constantijn Huygensprijs. In 1958 volgde ook nog de P.C. Hooftprijs.



De schilderijen die Pierre Kemp gedurende zijn leven maakte werden posthuum in 1975 en in 2000 ten toongesteld in het Bonnefanten Museum in Maastricht. Helemaal boven: Piere Kemp in 1924.